Mangan działa również jako koenzym wspomagający aktywność metaboliczną w organizmie człowieka. Dodatkowo uczestniczy też w tworzeniu się tkanki łącznej, wchłanianiu wapnia, prawidłowym funkcjonowaniu tarczycy i hormonów płciowych, reguluje poziom cukru oraz wpływa na prawidłowy metabolizm węglowodanów i tłuszczów.
Czym jest mangan
Mangan jest minerałem naturalnie występującym w naszym organizmie w bardzo małych ilościach. Jest niezbędny pod względem odżywczym, ale i potencjalnie toksyczny. To główny składnik enzymu manganowej dysmutazy ponadtlenkowej (MnSOD), która jest silnym enzymem przeciwutleniającym w mitochondriach.
Mitochondria pochłaniają ponad 90% tlenu wykorzystywanego przez komórki, dlatego są najbardziej podatne na stres oksydacyjny. Rodnik ponadtlenkowy jest jednym z reaktywnych form tlenu wytwarzanych w mitochondriach podczas syntezy ATP. MnSOD katalizuje przemianę rodników ponadtlenkowych w nadtlenek wodoru, który może być zredukowany do wody przez inne enzymy przeciwutleniające, zapobiegając w ten sposób wielu potencjalnym zagrożeniom związanym z nadmiernymi stanami zapalnymi w organizmie. Mangan odgrywa istotną rolę w wielu procesach fizjologicznych jako składnik enzymów i aktywatorów innych enzymów (syntetaza glutaminy, arginaza, seryna, treonina, fosfataza białkowa i dekarboksylaza pirogronianowa). W organizmie człowieka może znajdować się najwyżej 20 mg manganu, który jest najbardziej skoncentrowany w nerkach, trzustce, wątrobie oraz w kościach, nadnerczach i przysadce mózgowej. Jest on również ważny dla prawidłowego funkcjonowania mózgu i aktywności układu nerwowego. Z łatwością przenika zarówno przez barierę krew-mózg, jak i przez łożysko. Wykazano, że jest on niezbędnym minerałem śladowym dla każdej formy życia.
Niedobór manganu zaobserwowano u wielu gatunków zwierząt. Objawami niedoboru manganu są:
- wysokie ciśnienie krwi,
- dolegliwości serca,
- skurcze mięśni,
- wady rozwojowe kości, upośledzony wzrost,
- obniżony poziom cholesterolu,
- problemy ze wzrokiem,
- niższe IQ,
- zmiany skórne,
- problemy ze słuchem,
- utrata pamięci,
- dreszcze i drżenia,
- upośledzenie funkcji rozrodczych,
- upośledzenie tolerancji glukozy oraz zmieniony metabolizm węglowoda-
- nów i lipidów.
ODPOWIEDNIE SPOŻYCIE MANGANU | |||
WIEK | MĘŻCZYŹNI (mg/dobę) | KOBIETY (mg/dobę) | |
NIEMOWLĘTA | 0–6 miesięcy | 0,003 | 0,003 |
NIEMOWLĘTA | 7–12 miesięcy | 0,6 | 0,6 |
DZIECI | 1–3 lata | 1,2 | 1,2 |
DZIECI | 4–8 lat | 1,5 | 1,5 |
DZIECI | 9–13 lat | 1,9 | 1,6 |
MŁODZIEŻ | 14–18 lat | 2,2 | 1,6 |
DOROŚLI | powyżej 19 lat | 2,3 | 1,8 |
KOBIETY CIĘŻARNE | w każdym wieku | – | 2,0 |
KARMIĄCE PIERSIĄ | w każdym wieku | – | 2,6 |
Niektórzy lekarze twierdzą, że niedobór manganu jest dość rzadki, jednak ponad 35% światowej populacji może mieć niedobór, natomiast główną przyczyną są złe nawyki żywieniowe. Na przykład u dziecka z długotrwałym całkowitym żywieniem pozajelitowym pozbawionym manganu roz-
winęła się demineralizacja kości i pogorszył wzrost, co skorygowano przez suplementację manganem.
Interakcje
W niektórych przypadkach uważa się, że żelazo i mangan mogą mieć wspólne drogi absorpcji i transportu, co może skutkować gorszym wchłanianiem manganu z posiłków o wyższej zawartości żelaza. Suplementacja żelazem w dawce 60 mg/dobę przez cztery miesiące była związana ze zmniejszeniem poziomu manganu we krwi i zmniejszoną aktywnością MnSOD w białych krwinkach, co wskazuje na zmniejszenie stanu odżywienia manganem. Dodatkowo absorpcja manganu w jelitach jest zwiększona podczas niedoboru żelaza, a zwiększone zapasy żelaza (wysoki poziom ferrytyny) negatywnie wpływa na absorpcję manganu. U mężczyzn ilość manganu jest niższa niż u kobiet – prawdopodobnie dlatego, że mężczyźni zwykle mają wyższe zapasy żelaza niż kobiety. Dodatkowo wykazano, że niedobór żelaza zwiększa ryzyko gromadzenia się manganu w mózgu.
Suplementacja magnezem również wpływa na biodostępność manganu, jednak w znacznie mniejszym stopniu niż żelazo. Magnez dodawany w dawce 200 mg/dobę nieznacznie zmniejsza biodostępność u zdrowych osób dorosłych poprzez zmniejszenie wchłaniania manganu lub zwiększenie jego wydalania.
Suplementacja wapnia w nieznacznym stopniu wpływa na metabolizm manganu.
Występowanie
Mangan występuje w wielu produktach spożywczych. Najważniejsze źródła to:
- maliny, ananasy, winogrona, truskawki, jeżyny, owoce tropikalne, banany, kiwi, figi,
- czosnek, buraki, zielona fasola, rukiew wodna, sałata, szpinak, por, tofu, ogórki, marchew,
- ryż, owies, pszenica pełnoziarnista,
- orzechy, melasa,
- mięta pieprzowa, gorczyca, goździki, kurkuma.
Najlepszymi źródłami manganu są zielone warzywa, ryż, kokosy, migdały i orzechy laskowe, ponieważ maksymalizują wchłanianie tego ważnego minerału. Pokarmy bogate w kwas fitynowy, takie jak fasola, nasiona, orzechy, produkty pełnoziarniste i produkty sojowe lub produkty o wysokiej zawartości kwasu szczawiowego, takie jak kapusta, szpinak i słodkie ziemniaki, mogą nieznacznie hamować wchłanianie manganu. Chociaż herbaty są bogatym źródłem manganu, taniny obecne w herbacie mogą umiarkowanie zmniejszać jego wchłanianie.
Wpływ na kości
Mangan jest niezbędny do prawidłowego wzrostu struktury kości a jego niedobór powoduje nieprawidłowy ro...
To wydanie dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- 6 wydań magazynu "Body Challenge"
- Dodatkowe artykuły niepublikowane w formie papierowej
- Szybki wgląd do filmów instruktażowych oraz planów treningowych i dietetycznych
- Dostęp do wszystkich archiwalnych wydań magazynu oraz dodatków specjalnych
- ...i wiele więcej!