Najczęściej odczuwalnym miejscem bólowym u pacjentów jest odcinek lędźwiowy kręgosłupa, potocznie nazywany „krzyżem”. Pacjenci wskazują na przestrzeń pomiędzy miednicą a kręgosłupem lub wskazują na przestrzeń pomiędzy pośladkami. Rozróżnić tu należy bóle stawów krzyżowo-biodrowych i bóle mięśni w odcinku lędźwiowym. Te pierwsze łączą się najczęściej z dysfunkcją mięśni pośladkowych – przeciążeniem mięśni pośladkowych średnich i osłabieniem mięśni pośladkowych wielkich. Dodatkowo nadmiernemu przeciążeniu ulega pasmo biodrowo-piszczelowe. Wszystkie powyższe dysfunkcje zaburzają mobilność w obrębie całej miednicy. Przez to pojawia się problem w podstawowych wzorcach ruchowych – przysiadzie, skłonie czy nawet chodzie. Pacjent nie jest w stanie właściwie funkcjonować. Aby temu zapobiec, warto codziennie wykonywać chociaż kilka ćwiczeń mających na celu ustabilizowanie odcinka lędźwiowego kręgosłupa oraz zaktywizowanie mięśni pośladkowych.

Kolejnym miejscem częstych przeciążeń jest staw kolanowy

Niejednokrotnie schemat wygląda następująco – niewłaściwie ustawiona miednica powoduje koślawienie kolan i osłabienie aparatu więzadłowego. Jak wcześniej wspominałam, ustawienie miednicy determinuje właściwe wzorce ruchowe kręgosłupa lędźwiowego. To samo dotyczy całej kończyny dolnej. Przykurcze i utrata siły mięśniowej w obrębie pośladka wywołuje wzmożone napięcie w paśmie biodrowo-piszczelowym. Przyczep dalszy powięzi wspólnej mięśnia naprężacza powięzi szerokiej przy nadmiernym napięciu wywołuje dest...