Autor: Agnieszka Książek-Czekaj

Obecnie śmiało możemy powiedzieć, że zmiany zwyrodnieniowe stanowią ogromny problem we współczesnym społeczeństwie (eksperci określają je nawet mianem epidemii XXI wieku). Z jednej strony obserwujemy znaczny spadek aktywności fizycznej wśród osób młodych, dodatkowo nasilany przez siedzący tryb życia (zarówno praca zawodowa, jak i wypoczynek na kanapie przed telewizorem). Dodatkowo obostrzenia i lęk wywołany pandemią znacząco zmniejszyły również możliwości uczestnictwa w zajęciach sportowych i rekreacyjnych. Niestety przekłada się to na stan funkcjonalny elementów aparatu ruchu i ich działanie w sportowych aktywnościach.

Regularne i intensywne uprawianie sportu niesie ze sobą wiele korzyści. Poprawia się nasza wydolność, rośnie siła mięśniowa, mamy piękną sylwetkę oraz wzrasta wydzielanie naturalnych endorfin, dzięki którym dbamy o równowagę psychiczną. Niestety nieprawidłowo wykonywany trening, nawarstwiające się mikrourazy i kontuzje mogą doprowadzić do zaburzeń strukturalnych, które utrudniają aktywności sportowe.

Lato jest porą roku, która wielu z nas kojarzy się z dużą aktywnością i spędzaniem wolnego czasu na łonie natury. Jazda na rolkach, rowerze, bieganie, tenis ziemny i turystyka wysokogórska to tylko niektóre z preferowanych w tym czasie sposobów na spędzanie wolnego czasu. Bardzo popularne stają się również gry zespołowe, dzięki licznym boiskom i dostosowanej infrastrukturze możemy z nich korzystać w zasadzie wszędzie.

Wiosna to początek sezonu sportowego i... początek możliwych problemów ze stawami. Aktywny tryb życia staje się w naszym społeczeństwie coraz popularniejszy, nie tylko wśród młodych osób. Uprawianie sportu jest modne. Dzięki dużej dostępności do boisk, siłowni, kortów, ścieżek rowerowych i tras dla biegaczy w dużych miastach aktywność sportowa możliwa jest na wyciągnięcie ręki.