Kiedy prowadzę warsztaty, zazwyczaj trapi mnie jedna rzecz. Jednym z największych, najbardziej fałszywych komunałów, z jakimi się spotykamy w życiu i podczas nauki, jest zadanie: „Nie ma złych pytań”. Owszem, istnieją złe pytania. Mój szwagier, Craig Hemingway, prowadzi wykłady w szkołach na temat bezpieczeństwa domowego. W momencie kiedy wspomina o karetce pogotowia, zazwyczaj pojawiają się ręce w górze. Craig dał mi dobrą radę parę lat temu. Kiedy obserwuje rękę wyciągniętą w celu zadania pytania, sam najpierw pyta: „Czy chodzi o pytanie, czy może o historię? Historia to wtedy, gdy chcesz opowiedzieć o tym, jak Twój dziadek był w karetce, lub też znasz kogoś, kto prowadzi karetkę. Pytanie natomiast kończy się znakiem zapytania”. Zazwyczaj to wystarczy, aby ręka powędrowała w dół.