Dział: Odżywianie i suplementacja

Funkcjonujący w obiegowej opinii podział hormonów na męskie i żeńskie jest błędny. Według tych kryteriów wpływ na zdrowie i dobre samopoczucie u kobiet miałby np. jedynie progesteron, a u mężczyzn – testosteron. Jest to jednak dalekie od prawdy. Bez względu na płeć, prawidłowe stężenie tych hormonów – zarówno u kobiet, jak  i u mężczyzn, ma koronne znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Wiele osób zastanawia, jaki wpływ ma poziom testosteronu na wyniki treningowe u kobiet. Wariantów jest wiele, jednak w poniższym artykule postaram się skupić na problemie zbyt wysokiego poziomu testosteronu u płci pięknej, a także formie radzenia sobie z tym problemem.

Na łamach naszego magazynu często publikowane są artykuły wskazujące na rolę pojedynczych mikroelementów, witamin lub – w opinii mojej lub innych autorów – stacków witaminowych pomocnych w walce z wieloma schorzeniami czy przypadłościami. Poruszaliśmy temat witaminy D3 oraz K2, rozłożyliśmy na czynniki pierwsze probiotykoterapię, wspomagaliśmy już sportowców wytrzymałościowych, a o suplementacji w MMA możemy śmiało napisać rozprawę doktorską. Zatem pojawia się pytanie – czy suplementacja to magia?

Carb targeting, carb back-loading, diety rotacyjne – na łamach „Body Challenge” pojawiały się artykuły dotyczące zastosowania tych modeli żywieniowych, ale temat dwóch pierwszych strategii został przedstawiony jedynie zapoznawczo. Aby nie pozostawiać Was przypadkowi lub eksperymentom, w tym artykule zestawię korzyści oraz wady każdej ze strategii. Rozwieje to wątpliwości na temat tego, czy lepiej będzie do Was pasował CT, CBL, a może połączenie obu wymienionych?

Weganizm i wegetarianizm – dwa hasła, które często wywołują niepokój wśród osób zajmujących się żywieniem. Aby skutecznie „walczyć z wrogiem”, trzeba go gruntownie poznać i umieć odróżnić wegetarianina od weganina, peganina czy też frutarianina, znać różnice między nimi, a także możliwe niedobory. Istotną informacją, którą można uzyskać w trakcie wywiadu żywieniowego, jest powód, dla którego dana osoba taką dietę zaczęła stosować. Dopiero tak wyposażeni możemy pomyśleć o planowaniu programu żywieniowego i suplementacji.
 

Dobowe spożycie protein jest jednym z kluczowych czynników żywieniowych wpływających zarówno na kompozycję sylwetki, jak i szeroko rozumianą formę sportową. Mimo to ciągle jednak kwestie związane z ustaleniem optymalnych zakresów podaży białka budzą pewne kontrowersje, zwłaszcza w kontekście szczególnych okoliczności tworzonych przez stan deficytu energetycznego, towarzyszący programom ukierunkowanym na redukcję tłuszczu zapasowego. Warto wiedzieć, że problematyka podaży białka jest w ostatnich latach przedmiotem intensywnych badań i dyskusji, a wykonane analizy pozwalają z zadowalającą dokładnością wyznaczyć adekwatne spożycie białka dla sportowców i osób aktywnych fizycznie, zarówno w przypadku równowagi energetycznej, jak i w stanie deficytu energetycznego.

Cynk znaleźć można właściwie w każdej tkance naszego organizmu. Pomimo wielu ważnych funkcji, które pełni, nie jest magazynowany, więc musi być dostarczany razem z dietą.

W dzisiejszych czasach nasz styl życia generuje wiele schorzeń metabolicznych. Zaburzenia cyklu dobowego, „śmieciowe” jedzenie, toksyny, infekcje – to tylko kilka z elementów wpływających na pogorszenie zdrowia metabolicznego.  Niestety choroby te związane są niemal zawsze z mitochondriopatią, czyli stanem, w którym nasze „fabryki energetyczne” nie funkcjonują prawidłowo. Podstawowym kofaktorem do procesów zachodzących w mitochondriach w celu produkcji energii jest koenzym Q10. Jakie funkcje pełni ten związek? Z pewnością jest ich więcej, niż można odnaleźć na popularnych stronach internetowych. 
Czy możemy go suplementować i jakie korzyści z tego tytułu możemy odnieść?

Choć na co dzień jestem zdecydowanym zwolennikiem diety eliminacyjnej, pozbywając się każdej porcji glutenu i innych lektyn, tłuszczów trans, cukrów oraz nabiału, wciąż zdaję sobie sprawę, że to nawyki żywieniowe sprawiają największe kłopoty układowi żołądkowo-jelitowemu, a wraz z nim zaczyna chorować cały organizm w wyniku przewlekłych procesów zapalnych. O ryzyku związanym z długotrwałym spożyciem czynników antyżywieniowych można napisać osobny artykuł. Skupmy się jednak na sytuacji, gdy odstępstwa żywieniowe są nader rzadkie, wówczas straty będą zdecydowanie mniejsze. Jak je zatem minimalizować?